விவசாயி அரசனுக்கு புகட்டிய பாடம்!

ரத்தினபுரியின் அரசன் மகா கோபக்காரன். யோசிக்காமல் தண்டனை கொடுப்பான். அவனது மந்திரியும் முட்டாளாக இருந்தான். மன்னனுக்குப் புத்திமதி சொல்பவர்கள் கடுமையாகத் தண்டிக்கப்பட்டனர்.

மன்னன் நாட்டு மக்களிடம் கடுமையாக வரி வசூல் செய்தான். தர இயலாதவர்களை மோசமாக தண்டித்தான். மக்கள் கொடுங்கோல் அரசனை எதிர்க்க முடியாமல் வேதனைப்பட்டனர்.

அரசனின் ஆட்சிக்கு உட்பட்ட கிராமத்தில் மாடசாமி என்ற விவசாயி இருந்தான். அவ்வருடம் மழை சரியாகப் பெய்யாததால் அவனால் நிலவரி கட்டமுடியவில்லை. மாடசாமியின் மனைவி ராக்கம்மா அவனிடம் வரி கட்டாவிட்டால் அரசன் தண்டிப்பானே என கவலைப்பட்டாள்.

மாடசாமி ஒரு முடிவு செய்தான். அரசனைச் சந்தித்து வரிகட்ட ஒரு வருடம் அவகாசம் கேட்பது, அதன் பின்பு பாடுபட்டு வரி செலுத்துவது என்று முடிவு செய்தான்.

நேராக அரசனைச் சந்தித்த மாடசாமி தனது நிலையை எடுத்துச் சொன்னான். வரி கட்டாதது தனது தவறுதான் என்றும், வானம் பொய்த்துவிட்டால் விளைச்சல் இல்லை என்றும் நடந்தவற்றைச் சொன்னான்.

அரசனுக்கு மாடசாமியின் பேச்சு எரிச்சலைத் தந்தது. அரசன் கோபமாக வரி கட்டாதது உன் தவறு. அடுத்த வருடம் கட்டுவதாக யாரை ஏமாற்றப் பார்க்கிறாய்? நீ ஒரு மோசடிக்காரன். உனக்கு மட்டும் மழை பெய்யவில்லையா? மன்னிக்க வேண்டும் அரசே! மற்றவர்கள் தங்களிடம் பேசப் பயப்படுகிறார்கள் அதனால்தான்...

அப்படியென்றால் உனக்கு மட்டும் என்னைக் கண்டு பயம் இல்லையா? முட்டாளே உனக்கு என்ன துணிச்சல்? ஏய்... இவனை இழுத்துச் செல்லுங்கள். நாளை இவனது தலையை வெட்டி எறியுங்கள்.

அரசே! இது சிறிய தவறுதானே. நான் வேண்டுமென்றே வரி கட்டாமல் இருக்கவில்லையே. மாடசாமியின் பேச்சு எடுபடவில்லை. வீரர்கள் அவனை இழுத்துச் சென்றனர்.

சிறையில் அடக்கப்பட்ட மாடசாமி அரசனுக்கு புத்தி புகட்ட விரும்பினான். அதன் படி ஒரு காவலனை அழைத்து வீரனே, நாளை நான் செத்து விடுவேன். எனக்குத் தங்கம் விளைவிக்கும் ரகசியம் தெரியும். அரசனிடம் போய் இதைச் சொல்.

வீரனுக்கு மாடசாமியை நம்ப முடியவில்லை என்றாலும் அரசனிடம் போய் விஷயத்தை சொன்னான். உடனே அரசன் அவனை அழைத்து வா. சாவதற்கு முன்பு ரகசியத்தை சொல்லிவிட்டு சாகட்டும்.

மாடசாமி அரசர் முன் நிறுத்தப்பட்டான். அரசே! ஒரு தங்கக் கட்டியை என்னிடம் கொடுங்கள் மந்திரம் செய்து தருகிறேன். பின்பு அக்கட்டியை புதைத்து வைத்தால் பல மடங்கு தங்கம் விளையும் என்று கூறினான்.

உடனே அரசன் தங்கத்தை மாடசாமியிடம் கொடுத்தான். மாடசாமி ஏதோ முணுமுணுத்துவிட்டு அரசனிடன் கொடுத்தான். அரசே! மந்திரித்த இந்த தங்கத்தை இதுவரை தவறே செய்யாதவர்கள் புதைத்தால் தான் பலன் கிடைக்கும். அதனால் இதை மந்திரியாரிடம் கொடுத்து புதைக்கச் சொல்லுங்கள் என்று கூறினான்.

மந்திரி மன்னிக்க வேண்டும் அரசே! நான் வாழ்க்கையில் நிறைய தவரு செய்திருக்கிறேன். வேறு யாரிடமாவது கொடுங்கள் என்று கூறினான்.

யாரும் தங்கத்தைப் புதைக்க முன் வரவில்லை. எல்லோரும் ஏதோ ஒரு விதத்தில் தவறு செய்தவர்களாகத்தான் இருந்தார்கள்.

அரசே! இங்குள்ள எல்லோருமே ஏதோ ஒரு வகையில் தவறு செய்தவர்கள்தான். வறட்சியால் வரிகட்டாத தவறைச் செய்த என்னை மட்டும் தண்டிப்பது நியாயமா? என்று முறையிட்டான்.

அரசன் யோசித்து தெளிவுடன் மாடசாமி உன்னை விடுதலை செய்கிறேன். இனி முட்டாள்தனமான தண்டனைகள் என் ஆட்சியில் இருக்காது என்று தெரிவித்தார்.

அன்று முதல் கொடுங்கோல் ஆட்சி ஒழிந்து நல்லாட்சி பிறந்தது.

நன்றி: தினமணி.